شعرگویشی باباکلو

]

شعرگویشی بأباکَلوو؛
...............................................
بَأبا کَلوو که عشقِ جَدّه تِرخ نِسایِ
ازهَولِ خشک سألی عیدی حَلا عزایِ
خودجَدّه از سَلوموبیزارن٬أخِه ایدم...
توصندوق ونِدأرن خَأشأکِ روبِرایِ
قونِع به تاسِ ماس و لقمه ی کُماچِ هأیَن
پیتزاوچنجه اینو مَستآبه و کمایِ
گه گاهِ هم سِمأروق خود نون ساچ دأرن
اگردِچِلّه پِتّو ٬ پأیه کُنه صدایِ
روزسرزد ار پشت خر خودهم مِرن به کِشمو
روبا«ه»بدوو مِیأین خود کمرأدّولایِ
یه روزِ خود پدرخو یاداز کِلَته کِردِم
که سر زنِم از اینو ور مُختِ دیدنایِ
خوردألونَی سرا ناخت معقول هُنچه کوکِه
ازدرکُلی که ماره دی جَدّه یه پَرایِ
پیرزال وَردِلی دا ورمامگو که بُرچِه
مأدَر ‌پدر نِبینه بچّان خو سال ومایِ
گناهِ خونِکردِم که بی حساب أی ازما
فقط کِلأتِگییم٬....گفتِم که نأروایِ
باردرخت گفتن از ره یِ تویِ خَیدِه
اگرنه نردِبو هم خو چویِ ور هوایِ
بیومدِم که مِه مَه بُرما دعا کنَی که ؛
اوفتأده ور شهریو بد جور جِشتنایِ
جَدّه مگو که مِه موو از نون خو غأفل أیَی
خودنون حروم که دیده اثر کنه دعایِ
توشهرِکه نِبأشه نونِ حلالِ مِه موو
أتِش اگر ببأره از أسمو روایِ
ازدومنه بتر هم بُر شهرِهَه که تونجه
یه بُرِّ دزدِ بأشه خود یه رمه یِ گدایِ
توای زمونه مِه موو مو خو بهوک نِخومکِه
بَک هم اگر بخونه فردا ابو عطایِ
مونتاش غصه مَخور یه کارِ خأشو أخِر
نِشنیده ای که دأره شوشودی هم خدایِ


محمد حسین بهدانی



دانلودفایل صوتی شعرِ

شعرلهجه ای قدیمو

شعرلهجه ای قدیمو
...............................................

قدیموکه نِداشتم ما پلویِ

مخوردِم سأوری داشتِم چلویِ

هفش جورإشکنه ٬خأگینه خرما

کما٬أودوغ خیار٬أوپکنویِ

مخوردِم نونِ خشک وگورماسِ

برأت وتأبه چلّا نونِ جویِ

قروتی سِب جمعاخوب مچسبی

که داشتم تویِ بأغ وبُرخودویِ

کماچِ أتشی ره خودخُلأشه

مپوختِم ورمشودود و ألویِ

پتیرِجغله ای ر خودماسِ مَشکی

مخوردِم که مگوفتی قرص خویِ

کرم کنجد نِبو ٬هایپر نداشتم

که هررو ور طرّقه مُدِ نویِ

اودم تو هأوه صُب و مأدرون ما

مِدادن خأکه قندوجوزره سوویِ

نبوگازو پلو پز تو سِرایو

که إشتوپ داشت بُرخو رویِ نویِ

زمستو که مِشو ‌پلوارکُشو بُو

مپچی تویِ مِطبخ بو پخویِ

قدیموکه مِرفتم أتشونی

نبوکینه دِدل پُرباد لوویِ

کُجه بو پرتقال وسِب وخامه

میاردن کشمش و تخم و کنویِ

نه خود مبلون خو بُرهم پُز مِدادن

نه ال سی دیِ بو نه تابلویِ

نه خور گیرِ موبأیلون خو مکردن

که سرشو شو نشینی خود الویِ

نداشتم غم که پهنا وا مکردم

ولی حالا نِدأرم خورد و خویِ

همِش غصان بچّان ر بخوردِم

که ور مآیو نِخن دا قورت أویِ

نخن فهمی که ما از دست اونو

همیشه داشتم چرخ وگلویِ

محمد حسین بهدانی

دانلودفایل صوتی شعرقدیمو

شعرلهجه ای عشق غلوم

شعرلهجه ای عشق غُلوم
...............................................


بادِ إشنی غُلوم و میلِ به بأدوم کِردِه


خور بُرا ور همنا پِش همه بد نُوم کِردِه


عاشِقِ دخترِ بی نورِ حسن کل شُده و...


عِقشِ خور مدّتِه خو از همه پَینوم کِردِه


هرقَرونِ ر که به سخلو کِشی أدّی کِردِه


ورأتینا شُده یا گم دِ تورّوم کِردِه


پولِ ور پَی نِمیومه که بُر ای ودّرشن


نذرِ هر جا که مزارِبو شنیدوم کِردِه

مُوس موسویِ نبودِه٬ورخو مِگشته مونتا


بله ره دختره اوقذر نگو که کوم کِردِه


أخِرهم زن کله منجولِ شُو لیلا فکولی


خود غُلوم دکّی وپکّی و خود او هوم کِردِه


غُلومو هم خو پَخو شَمسِ خور ار فاش پچّی


نِفری ار او که مدونی و مدونوم کِردِه


هَی مِگوفتِه که نگا دختره مور طَؤ خوم کِه


هُنچِه یارو ٬خرِ مور پِش خو تجسّم کِردِه


اوهم از گُرده یِ مو هَی مِکِه حأتم گری و


خود مو گُشنه گدار خوشه یِ سوم کِردِه


أخِرهم هِشکِه نفهمی غُلومو دوماد شو


 یا که بی نِق نِقِ زه روزِ خوره شُوم کِردِه


جدِّ ما هم خو دِسردوو زَه بهشتِ روأدا


محضِ دل مان وتو ور مُختی یِ گندوم کِردِه

محمدحسین بهدانی


دانلودفایل صوتی شعر

شعردخترون خیتل کوکب

شعرلهجه ای دخترون کوکب
...............................................

دخترون خَیتلِ کوکب که نِدأرن شِمِلیکِه

مِخَزن گُرده یِ مَردو خوبه خو هُنچِه خَزیکِه

اِسپِرونَکِه نِمأین٬خو بِروو یَن خومیأین

اوکه ننگ أرخو خریده٬نِمِشو معطلِ فیکِه

هِچکدونک ره نِمأیه دِگه اسفند ونمکِه

مونتها ازهمه بدتر ٬همو یکه ی گوگونیکِه

وَرمِپوخونِدِه دائم فکولون خور به عِلأدَه

ورتَلِ پِرأنِ هَأدِه که گمونِ مو تُنیکِه

دوسه بارهم خو مِگن خور کورشِده مأسته بِسوزه

خوب شِده نفتِ نِدشتن ته گلندِیا چلیکِه

مأدری رهم خومِخونن به حساب آنتن مَلّه

عأقِف أدِه که مَبأدا ور پره یه شپریکِه

هَی مِگن ورمو٬چِه مأیی که اینو بُرچِه چِنینن

هرکه هر جورِه که مه بو تورچکارأیَه ورایکِه....

همه جا فتنه زنونن٬همه سلتن تو مِدونن!

مونتهاخود زَه که جرأت مِکونه تا کونه زیکِه

حرف حق تلخ رفیقو هُنچه کَپِّ بأدِرنگِه

مو مِگوندِه کو بَأد أیه هرکه از خو دِخودیکِه

گوشِ که مویِ نِدأره٬یاکه إندویِ نِدأره

دیده یَی تویِ کُل اینجه بأشه انگشتِ کَلیکِه

دِگه او دوره گذشته که کسِ ر تُندِ بأد أیه

تویِ ای دوره بعیدَه بِدرَأ از کسِ جیکِه

اگِه نه دینه مِگوفتن که شمار بأسه دو بچّه

بُرچِه ایدم همگی ر مأن هونِشونن سَر بونیکِه

مومِگوم حرفِ حساب و کُل که بو خولِ کُلا«ه»مو

مِخروم از دَمِ بأزار یه کلا«ه» بهترو شیکِه

محمدحسین بهدانی


دانلودفایل صوتی شعر

شعرگویشی غلوم

شعرگویشی غُلوم
...............................................

ای دوره ‌پولَکی یِ یا أخِرالزمونِه
غیراز غم وتمومِ خوردنی یو گرونِه


غُلوم که از أرقنان ملّه یِ بزگرو بُو
حَلا دِزِر تورُّم نِدأره جسم و جونِه


بِرَفته زور و لِنگی خود روغنونِ مایع
او أخِه بچّه ی زمون تخمرغ پنج قَرونِه


گوفتوم أری آغُلوم؛بُرچِه چِنی شو دوره
نیه یَ رحم و روزِه٬که دا چِنی گَمونِه


گوفتَه که آمَحدِ سَی٬اودَم که شأدو بودِم
هِچکِه نِداش غُصه یِ ماشی و خونه مونِه


رأضی بودَن همیشه زَمبَر کِشن ٬مونتها
دورباخ بأشن به یه قروتِ بأنجونِه

دِسالِ یه باراگر قحطا نِبو به جَبرِ
چَلو مِخوردن اوهم دِروزه وأکونونِه


از بس دِخوردِه مأیو دَأدَن برنجِ هندی
خود گوشتِ یخ زده و ایجور پَفتَلونِه...


عیبو شُدِم هَمَی ما٬أریک هم نِدَأرِم
که گَنگِ ور بَرِم از لمبوسِ زنده جونِه


خُشکِ رَشیدو خو خود پولِ مونو شِمأیو
بُرخو کلونِ شِدَن ور یه سر أتِشونِه


ما کتلویو بُرا٬سگ هم دِما مِوقّه
بُرشَقَزی رفیقو رأزینه پشت بونِه


گِلِ نَمیدَر مِگَن پلنجِ أویِ بأسِه
کله یِ کَل مِشکَنه به چُویِ بأدِ یونِه


ماپِش پِدرخو پا خور رأزید هم نِکِردِم
بچّان ایدم جریّن دأرَن دِ گَز زِبونِه


آل دراز بیگوم تیبایِ ازمو مأیه
هوش و خواصی هم خو همیشه دخترونِه


بیکار پلقر أدِه تو خونه تا نِماشوم
شویو دِگَردش أدِه خود بُرِّ حیفِ نونِه


هَی ور اِدأرا شِدوم که بلکه جا دَن ایره
ورایکه اوکه دادوم مثقالِ زعفرونِه


ایرأر دِرو نِکِردَن منگالی هم بخوردن
دوره هَنو هم مگر بأدار بَزگَرونِه؟


هرچی که نِق زنوم مو گوش أ نِخَه دا کسه
بَأد بُر خو دم کُنوم مو یه گُلِ گو زِبونِه





...............................................




محمدحسین بهدانی


دانلودفایل صوتی شعرغلوم