کشکول بیرجندی

شعر و گویش بیرجندی

کشکول بیرجندی

شعر و گویش بیرجندی

شعرگویشی عروسی یو

]

شعرگویشی عروسی
...............................................

کاشکه مِشو عروسی یوبی کشّ وفشّ وسَأده بو

نه هرکه بُراوکَی دِگه بیخودی پُزمِدأده بو

کُفرِخدا مِشواگراورکستِ او شؤبِنه یه

یاکه میونِ مَردِکا خور زنِ طؤ مِدأده بو

چه کارمِشوکه نصف شؤبوق نِزَنِم تیکاف نِدِم

خوبِه که یه شهرِهمِش أدَم ره فاش مِدأده بو

آهای جِوونِ که هنو قأطیِ مرغ و نِشدی

خوب هوشِ خور ور خو نِه که یارتو صاف و سأده بو

لذت دنیاکه مِگن بعد از زَه دندون أدَمِه

أدَم ور ای اشکم خو هم یه حالِ بَد مِدأده بو

یَکه ره بِستو که بِرَی دعوتیو و پخت وپَز

هَمِش دِپِش أوجاق خور دود و ألو مِدأده بو

غذایِ آماده هَمَش گردن تو نِمِندَخته بو

یا عَلِشِ اِشکنه تور أو پَکَنو مِدأده بو

خلاصه٬بُر اونِه بِمِرکه بُر تو طؤ مِکِرده بو

نون خو دِاِشکم کسِه کو که ور تو أو مِدأده بو

یه زنِ بِستو که تو رَه اسیرِ دنیا نِکُنه

کو که غمی همیشه تور کج کَلِ طؤمِدأده بو

...............................................

محمدحسین بهدانی
دانلودفایل صوتی شعرعروسی یو

شعرلهجه ای غضنفر


شعرلهجه ای غضنفر:

دینَه مِگوغضنفر٬که بُرموبلبل شِده

توربِخدا نگاکو یارِمو طؤخُل شِده

ازروزِکه نِسأیوپاخوردِدانشگا نا

چأدر ره حَلقِژ دادِ٬نأزگونی شَنگول شِده

علِشِ چَرقد حَلا یه روگِه ور سرینَه

مانتویی هم خوکوتا تا روی قُنبُل شِده

اوقذَر که اودکلن ای هر رو مِمَله ور خو

از بو همی کَفتِکو لَأیه ی اوزون کُل شِده

لفظِ قلم شِکسته خود ای که گم کِرده خور

هُنچِه دِأو دَویده بُرمونِ کُنگول شِده

اونِ که یَگ زَمونِ بُرمو تِرخ نِسا بُو

حَلا جنیفرلوپز٬خود مُشتِ کأکول شِده

نذرِ مزارِ کأهی٬بُزغأله کِردِیوم باز

که از دعایِ بی بی هر گِرِه شُل شِده ....

یا سَر دِرا کُنه اور یا مور از ای بد أیه

یا هُو کو شه أتِشِ عقشِ که ور جُل شِده

دانلود فایل صوتی شعر غضنفر

شعرخواب خرگوشی

شعر خواب خرگوشی
دیشب بازم یه خواب خوبی دیدم
   

بس که تو فکر  تدبیرو امیدم



خواب می دیدم که اوضاروبراهه



خوردن بهره و ربا گناهه



نبودتورم ٬حتی یک پاپاسی



نه دزدی بود٬نه بانک٬نه اختلاسی



نون حلال دوباره پیدامیشد



دزدخزونه سریع رسوامیشد



حلال حروم بازم رعایت میشد



ازحقوق بشرحمایت میشد!



پامال نمیشددیگه حقٌ ناسی



باقسم های حضرت عباسی



پیامهای بازرگانی راست بودن



نه اونیکه تاجره می خواست بودن



دکترامون پول میدادن زیرمیزی



تاپیش شون شایدبره مریضی!



کاسبامون یه پا حلال خور بودن



دانشجوهاهمه پروفسوربودن



تیپا ی ناجوروخراب نداشتیم



یه مورد هم کشف حجاب نداشتیم



ارشادمون به هیچکی گیرنمیداد



اصن نداشتیم دیگه گشت ارشاد



نسوخته بودازشیرداغ هیچ کسی



تافوت کنه به دوغ بادلواپسی



نه معتادی میدیدی نه فسادی



نیازنبودبه صبر !اقتصادی



مدّاحامون یه مقتل و میخوندن



مردوموباادا نمی جزوندن



هیئتامون دکون ودستگاه نبود



دعواسرلحاف ملا نبود!



هرکی توفکرتجدید فراش بود



مهیّا کلّ شرایط براش بود



منم توفالم دوتاصیغه دیدم



به جاهای خوبترش هم رسیدم



کورنشه بچّه م که یهوپرید روم



خداروشکر٬نرفت پیشش آبروم



مانع همسربازی مون !توخواب شد



مملکت خیالی مون خراب شد.



...............................................
محمد حسین بهدانی

شعرگویشی جده


شعرگویشی «جدّه»

...............................................

جمعه جدّه ی موکه ازما دو سه فرسخ دُورَه


بعدِعمرِکه دِسر دوو بُزِخو معذورَه


یاد ما کِرده بُ پیرزال٬به بیرجند اُومَه


بُرهموکَیفِ موکوکه یه ٬دِدل مو سُورَه


تاخروس خونِ صباصُب همه بیداربُدِم


دوویِ أوسونه ثنا جدّه که بأشه جورَه


وأدِرزگوند همه رَه جدّه دَمِ مقری بُنگ


که؛نِمه یی وَخَزی عمرِشِما نأفورَه


واکُنی نیم دریور٬مِه مَه که أفتوتنِکَه


خوأجه خضری نِمِشو خونه یِ که بی نورَه


خودغذأیونِ قبستَکِ که شُویو مَخورَی


دل٬نَخیناشُده وُ حالِ مو وَرهم شُورَه


هَی مِگوفتوم که مُورَه همبروپیتزایِ نِمَه


کم بِخوردوم وُمورَه حأجَتِ وَر کلپورَه


لقمعه یِ نونِ بِخوردِم که به بأزاربِرم


عقشِ بأزار!دِتو خونِ زَنو هر جورَه


ما دِفکرِکه کُنِم هَی خوره أرا گیرا


جدّه هم وَر رَدِ سِدر وُ کفه وکأفورَه


دَمِ در هَی بَگومو اودکلن أر جون خو مِزَه


جدّه گوف بُویِ مییأیه٬که دِپا بأفورَه


مُور زِمأری نِکُنی مِه مَه خود ای بُو کَفتِک


أخِه پؤیِ مونِ هپّوک دِگه لَؤ گورَه


تویِ را جدّه همِش غُر مِزَه و٬نُچ نُچ دا


هَی مِگو شهرِ شِما بُرچه چِنی نأجورَه


دخترون غورَه دَریده رکه چنی وأسَخته


بُرچه پاچینِ نِدأرن دِسری نو طورَه


تختِ گِربونِ زَنو بُرچه چِنو وربادَه


فکولونِ همه بوسسی شُده ٬بعضابورَه


دخترون مدرسه ای خودهمه دکّی دأرن


خوبِه درمدرسه اینو دو سه تا مأمورَه


مُور رضا شا دِ دَمِ توپ نِکِرده کله لیسک


بُرچه ایدم که رَضا شایِ نِیه ٬ایجورَه


ایر نِگوفتوم که همونوکه که چأدر هم دا


به گمونِ مو که از دست خدا مجبورَه


سَرِوَرگِشته دِ پُفّکِ کَلو بِستوندوم


جدّه گُف او چِنه تودستِ تو کُوتِ نورَه


پولِکور حِلّ حروم هی مِکونَی ور هَمنا


بُرهمو زرتِ پدر کَلپِ شما قمصورَه

دانلودفایل صوتی شعرجده