کم کن الهی از سرِما شرِّ وام را
مرسوم کن دوباره حلال و حرام را
یاقدرتی بده تو، به اسلام ناب ما
یا همّتی به مصلحت ما نظام را
مسئول دزد ،چونکه نداریم پس بکُش
دزدان پستِ صاحب پُست و مقام را
مردان زن ذلیل ندارند جُربزه
یک دوره هم به دست زنان دِه زِمام را
گرچه به ما رسیده زایشان عدالت و
ممنون دولتیم که داد این سهام را
واشد گره زکار من و تخم مرغ ها
قسمت نشد شماره کنم جوجه هام را
شرمنده ام که قافیه ام شد ترانه، چون..
باید به گوشتان برسانم صِدام را
اخبار مان حکایت یک بام و دو هواست
تعدیل کن هوای اهالیِ بام را
من متهم به شاعریِ از جنس مردمم
از من نگیر لذّت این اتهام را
"محمدحسین بهدانی"