کشکول بیرجندی

شعر و گویش بیرجندی

کشکول بیرجندی

شعر و گویش بیرجندی

شعرلهجه ای عشق غلوم


شعرلهجه ای عشق غُلوم
...............................................


بادِ إشنی غُلوم و میلِ به بأدوم کِردِه


خور بُرا ور همنا پِش همه بد نُوم کِردِه


عاشِقِ دخترِ بی نورِ حسن کل شُده و...


عِقشِ خور مدّتِه خو از همه پَینوم کِردِه


هرقَرونِ ر که به سخلو کِشی أدّی کِردِه


ورأتینا شُده یا گم دِ تورّوم کِردِه


پولِ ور پَی نِمیومه که بُر ای ودّرشن


نذرِ هر جا که مزارِبو شنیدوم کِردِه

مُوس موسویِ نبودِه٬ورخو مِگشته مونتا


بله ره دختره اوقذر نگو که کوم کِردِه


أخِرهم زن کله منجولِ شُو لیلا فکولی


خود غُلوم دکّی وپکّی و خود او هوم کِردِه


غُلومو هم خو پَخو شَمسِ خور ار فاش پچّی


نِفری ار او که مدونی و مدونوم کِردِه


هَی مِگوفتِه که نگا دختره مور طَؤ خوم کِه


هُنچِه یارو ٬خرِ مور پِش خو تجسّم کِردِه


اوهم از گُرده یِ مو هَی مِکِه حأتم گری و


خود مو گُشنه گدار خوشه یِ سوم کِردِه


أخِرهم هِشکِه نفهمی غُلومو دوماد شو


 یا که بی نِق نِقِ زه روزِ خوره شُوم کِردِه


جدِّ ما هم خو دِسردوو زَه بهشتِ روأدا


محضِ دل مان وتو ور مُختی یِ گندوم کِردِه

محمدحسین بهدانی


دانلودفایل صوتی شعر

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد