شعردخترون خیتل کوکب

شعرلهجه ای دخترون کوکب
...............................................

دخترون خَیتلِ کوکب که نِدأرن شِمِلیکِه

مِخَزن گُرده یِ مَردو خوبه خو هُنچِه خَزیکِه

اِسپِرونَکِه نِمأین٬خو بِروو یَن خومیأین

اوکه ننگ أرخو خریده٬نِمِشو معطلِ فیکِه

هِچکدونک ره نِمأیه دِگه اسفند ونمکِه

مونتها ازهمه بدتر ٬همو یکه ی گوگونیکِه

وَرمِپوخونِدِه دائم فکولون خور به عِلأدَه

ورتَلِ پِرأنِ هَأدِه که گمونِ مو تُنیکِه

دوسه بارهم خو مِگن خور کورشِده مأسته بِسوزه

خوب شِده نفتِ نِدشتن ته گلندِیا چلیکِه

مأدری رهم خومِخونن به حساب آنتن مَلّه

عأقِف أدِه که مَبأدا ور پره یه شپریکِه

هَی مِگن ورمو٬چِه مأیی که اینو بُرچِه چِنینن

هرکه هر جورِه که مه بو تورچکارأیَه ورایکِه....

همه جا فتنه زنونن٬همه سلتن تو مِدونن!

مونتهاخود زَه که جرأت مِکونه تا کونه زیکِه

حرف حق تلخ رفیقو هُنچه کَپِّ بأدِرنگِه

مو مِگوندِه کو بَأد أیه هرکه از خو دِخودیکِه

گوشِ که مویِ نِدأره٬یاکه إندویِ نِدأره

دیده یَی تویِ کُل اینجه بأشه انگشتِ کَلیکِه

دِگه او دوره گذشته که کسِ ر تُندِ بأد أیه

تویِ ای دوره بعیدَه بِدرَأ از کسِ جیکِه

اگِه نه دینه مِگوفتن که شمار بأسه دو بچّه

بُرچِه ایدم همگی ر مأن هونِشونن سَر بونیکِه

مومِگوم حرفِ حساب و کُل که بو خولِ کُلا«ه»مو

مِخروم از دَمِ بأزار یه کلا«ه» بهترو شیکِه

محمدحسین بهدانی


دانلودفایل صوتی شعر