تجدید فراش

قدیموهرکه زَه داشت ونگارِه

نِداشت اَرأورِتینان دگه کارِه

قدیم دل یَکه بُ دلدار یَکه!

ایدَم قونع بُده وَر یَکه عارِه

مگن تقصیرِمردونَه یَ مونتاش

موشأطَی کورشده تقصیرکارِه

موکه ته ریشِ هم دأروم رفیقو

خورَه تکلیف کِردوم یَک دوبارِه

ولی خودپوز وَر تُولاخ  خوردوم

گلو مور داد بی پولی شِخارِه

خبربُر بُرِّه بیچّأره نِیه یَ

هموهم شانسِ مردون پولدارِه

همه سراز اروپا وَرمِخن کِ

مونِ بدبخت نِخومدی یَه مزارِه

همو یَک زن موهم بیزارهَه از

چِنی شو مُردنی و زرد و زارِه

بُرا پیرِ قدیم بیخود نِگُفته

حقیقت تلخ تراز کونِ خیارِه